Wie ik ben? Een ‘abd.
Wie ik ben? Een ‘abd. Niet het doorsnee antwoord? Klopt, en dat is ook niet wie ik ben. ‘Abd is het Arabische woord voor dienaar en hier gaat een groot deel van Islamitische psychologie over: het continue herinneren van je eigen nafs aan wie je in werkelijkheid bent: een dienaar.
Ik ben 40 jaar, getrouwd, liefhebber van koffie, reizen en lezen. Ik werk inmiddels 15 jaar als psycholoog met als doelgroep 4 tot 65 jaar. Ik heb ervaring met diverse ontwikkelingsstoornissen. Van adhd, autisme, persoonlijkheids-, stemmings- tot aan relatieproblemen. Ik ben ook systeemtherapeut. Ik werk met gezinnen en aan relaties waarbij ik EMDR (trauma), schematherapie (doorbreken van patronen en schema’s) en (vooral met kinderen) speltherapie toepas.
Op het snijvlak van Islam en psychologie bevind zich mijnpassie, al zo lang ik me kan herinneren. De afgelopen vijfjaar heb ik van mijn passie mijn werk gemaakt door vele cursussen en trainingen te volgen, onder andere bij Malik Badri die onlangs is overleden, (jouw dua is zeer gewaardeerd).
Is dit wie ik ben? Nee. Het is wat ik doe, wat mij bezighoudt. Terug naar het woord ‘abd. Tien jaar geleden, op 4 juni 2010, stortte letterlijk mijn wereld in. Het ene moment was ik aan het genieten van mijn uitzicht, de zee, het volgende moment had ik pijn en kon ik niet meer lopen. Ik heb maanden in een rolstoel gezeten en heb ruim tweejaar gerevalideerd zonder een diagnose. Sindsdien heb ik last gehad van een arm die uitviel, ontstekingen, een whiplash en sinds anderhalf jaar een zware hernia met als mogelijk toekomstscenario verlamming.
Is dit dan wie ik ben? Nee. Het zijn beproevingen die mij veel hebben geleerd en nog leren. Zware beproevingen die mij tot diepe dalen hebben gebracht, maar mij ook kennis hebben gemaakt met het islamitische concept ‘abd.
Wie ben ik dan? Ik kom uit een gezin met zeven kinderenwaarvan ik de middelste ben. Voor een systeemtherapeut is je plek in de kinderrij belangrijk. Het kan iets zeggen over welke vaardigheden er zijn ontwikkeld en de mate van gezien worden. Voor mijn vader was ik het eerste kind waarvan hij alle fases heeft kunnen zien. Voor mijn moeder was ik een kind dat ze kreeg in een ziekenhuis en land waar ze de taal niet sprak en geen vertrouwde mensen om zich heen had. Dit terwijl ze nog herstellende was van het verlies van haar dochter. Mijn zus, die boven mij in de kinderrij staat, is niet lang na haar geboorte overleden.
Heeft dit mij gevormd tot wie ik ben? Jazeker, vooral onbewust.
Wat ik mij bewust kan herinneren is dat ik van jongs af aan,tot aan nu altijd opmerkingen en aanmerkingen kreeg over mijn schijftaal. Familie, vrienden, docenten, kennissen, collega’s en zelfs vreemden. Allemaal hebben ze de afgelopen 40 jaar corrigerende opmerkingen, grapjes, feedback en/of neerbuigende opmerkingen gemaakt. ‘WOafgestudeerd en je kan niet normaal Nederlands schrijven?’
Dit heeft mij geraakt in mijn kern. Mij van binnen zo klein gemaakt, zo onzeker dat het mij mentaal verlamde. Nog erger is dat het mij ervan heeft weerhouden mijn dromen waar te maken. Want hoe kan ik professioneel overkomen als ik niet goed kan schrijven? ‘Dat kan niet’ was de reactie van mijn omgeving, maar ook mijn eigen reactie. Het bijzondere is dat ik bijna nooit feedback kreeg over de inhoud. Dat was en is altijd goed. Al-Hamdulilah.
Is dit wie ik ben? Gedeeltelijk. Mijn ‘ik’ is niet statisch, maar verandert continue. Bepalend hierin is de verbinding die ik heb met Allah swt. Mijn reis de afgelopen jaren naar wie ik ben, mijn reis binnen islamitische psychologie, mijn beproevingen en de fase in mijn leven bepalen nu mijn zijn. Ik leer elke dag opnieuw om mijn leven in te plannen naar gelang mijn gezondheid. Ik heb een jaar geleden besloten dat professionaliteit vooral draait om de inhoud en dat Allah swt mij hier kennis over heeft gegeven die ik wil en kan delen. Niet lang daarna kwam ik erachter dat ik dyslexie heb. Mijn schrijffouten zijn onderdeel van ik ben. Geen vrijbrief om niet mijn best te doen, maar ook geen belemmering om mij tegen te houden.*
Wie ik ben? Een ‘abd.
Ik ben ook iemand die zich steeds meer realiseert dat het zijn van een ‘abd een enorme rijkdom met zich meebrengt, zowel fysiek, mentaal als spiritueel.
‘Abd staat voor het zijn van een dienaar van Allah swt. ‘Abd staat voor het je eigen maken van de karaktereigenschappen van de profeet vzmh. ‘Abd staat voor nederigheid ten opzichte van alles wat Allah swt is. ‘Abd staat voor een leven waarin hoop, dankbaarheid, berouw samengaan met alle pijnpunten.
‘Abd zijn is een proces van vallen en opstaan, van gefocust blijven op het einddoel en boven alles de tevredenheid van Allah swt.
Dit is wie ik ben.
*Het is je wellicht opgevallen dat deze tekst, ondanks mijn dyslexie, foutloos is. Dit komt omdat ik hulp heb aanvaard bij de tekst. Waarom? Omdat dienaren hulp aanvaarden van andere dienaren.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!